

این مقاله به مرور تکمیل می گردد
سلام سلام و عرض خیر مقدم به شما عزیزان. مرسی که وب طوری دات آی آر را انتخاب کرده اید و خیلی تبریک می گم خدممتون اگر تصمیم گرفته اید یک کسب و کار اینترنتی را آغاز کنید یا حداقل می خواهید برای آینده بهش فکر کنید.
من نمی دونم شما چند سال دارید و چه وضعیتی قرار گرفته اید. سرمایه دارید یا کارمند. کنج خونه بیکار نشسته اید و به دنبال نقشه ی گنجی در اینترنت می گردید تا یک شبه پولدار بشید یا نه اصلا اشتباهی به این صفحه هدایت شده اید و می خواهید بعد از خواندن این جمله صفحه سایت را ببنید.
فرقی نمی کند البته. اگر می خواهید کسب و کار اینترنتی راه اندازی کنید باید یک سری از اصول آن را رعایت کنید و گرنه بدون رو در وایسی و استثناء شکست می خورید و تمام پول هایتان نابود می شود. مثل خود من که بارها کسب و کاری را چه اینترنتی چه غیر اینترنتی راه اندازی کردم و شکست خوردم.
راه اندازی یک کسب و کار در اینترنت دردسر های بیشتری دارد یا یک کسب و کار سنتی؟ شاید در ابتدا به نظر برسد که کسب و کار اینترنتی یک کامپیوتر نیاز دارد و یک خط اینترنت 512 و تمام ولی متاسفانه اشتباه می کنید و اتفاقا پیچیدگی و سختی بیشتری را در صورتی که اصول آن را رعایت نکنید برای شما به همراه خواهد داشت.
البته که نمی توان برای راه اندازی یک کسب و کار اینترنتی برای همه یک نسخه تجویز کرد و مورد به مورد متفاوت است و باید جداگانه بررسی شود، اما می توان اصول کلی ای را وجود دارد را بیان کرد. کسی که یک میلیارد تومان سرمایه دارد با کسی که بیست میلیون تومان سرمایه دارد نمی توانند یک با یک روش در اینترنت موفق شوند. همین ابتدا به من قولی بدهید. قول اینکه بلند پروازانه فکر نکنید و رویایی عمل نکنید. تا در خلوت خود ایده ای به ذهنتان آمد شگفت زده نشوید و از فردا دنبال یک طراح سایت نباشید که ایده نابتان را برایتان طراحی کند. (البته خیلی ها از توهم اینکه ایده شان دزدیده نشود، به این راحتی و حتی به رفقای نزدیکشان هم ایده شان را نمی گویند)
تجربه ثابت کرده در اکثر مواقع ایده ها بدرد نخور و رویایی بیش نبوده. ایده هایی که صاحبشان با تعصب الکی آنها را تا وسطا دنبال کرده بعد از نابود کردن پول، ناراحت و غمگین سایرین را مقصر دانسته یا می گویند ایده من برای ایران کوچک بود و باید این ایده در آمریکا اجرا می شد! باور بفرمایید بعضی مواقع خیلی سخت جلوی خنده ام را از بعضی ایده ها می گیرم. همین چند روز پیش جایی دعوت بودم برای نظر دادن یک ایده کسب و کاری. اینقدر ایده عجیب و غریب و نا مفهوم بود که حتی نمی توانم یک خطش را بر روی کاغذ بنویسم!
مقدمه چینی بس است می خواهم سر اصل مطلب بروم. اگر ایده کسب و کار اینترنتی دارید این چند سوال را در ابتدا از خود بپرسید:
- آیا ایده ای که دارم را با سرمایه ام می توانم اجراء کنم؟
- برای ایده ام چه مقدار حاضر هستم هزینه تبلیغات بدهم؟
- ایده من مشکل کسی را حل می کند یا اگر نباشد هم آب از آب تکان نمی خورد؟
- آیا من دانشی از راه اندازی کسب و کار چه اینترنتی و چه اینترنتی دارم؟
- آیا ده ایده برتر حوزه کسب و کار اینترنتی ایران را می شناسم؟
- آیا حاضرم ده سال آینده هم در این کار بمانم؟
- آیا استارت آپ یعنی داشتن سایت و اپلیکیشن یا یک پیج اینستگرام هم می تواند استارت آپ باشد؟
- آیا کسب و کار اینترنتی من نیاز به دفتر و دستک دارد؟
- اگر سرمایه مناسبی ندارید، آیا سوپر من هستید و می توانید کار چهار نفر را در روز انجام دهید؟
- حاضر هستید برای سئو سایتتان ده میلیون تومان هزینه کنید یا دست و دلتان می لرزد؟
- آیا داشتن لوگو با هزینه یک میلیون تومانی را یک امر ضروری می دانید یا حالا ولش کن مهم نیست؟
و ده ها سوال دیگر که به مرور اضافه می کنم. همین سوال ها را جواب بدهید و ببینید جواب تان منطقی است یا خیر. من هم سعی می کنم در ادامه بیشتر توضیح دهم.
ببین دوست من کسب و کار اینترنی نیاز به سرمایه دارد آن هم نه سرمایه کم. ممکن است بعضی از اساتید و مربیان بخواهند برای گول زدن تو بگویند که:
نه آقا سرمایه چیزه! بیا با چهل هزار تومن کار اینترنتی تو راه بنداز !
ولی اینجا از این خبرا نیست و لطفا اگر سرمایه کافی نداری دست نگه دار. مگر در موارد خاص کسب و کار اینترنتی محکوم به شکسته. تو از گذشته کسانی که میان میگن ما از زیر پله شروع کردیم خبر نداری. اونها برای اینکه خودشون رو انسانی ویژه ای نشان بدن دست به هر داستان سرایی ای می کنند.
کسب و کار اینترنتی از دو حالت خارج نیست. یا یک محصول فیزیکی یا غیر فیزیکی برای فروش داری یا یک یا چند خدمات برای ارائه به بازار. مثلا دیجی کالا در زمینه فروش محصولات فیزیکی. یا دیوار برای ارائه خدمات ثبت آگهی به مردم. پس اول ببین در کدام دسته می خواهی وارد شوی. چرا که هر کدام قلق های خاص و روش های راه اندازی خودشون رو دارند.
بذارید مثال بزنم تا بحث کمی شفاف تر بشه. مثلا شما دویست میلیون تومان پول نقد داری و می خواهی از ترکیه به هر نحوی که شده لباس بیاری و در سایت یا اینستگرام یا هر جای دیگر در اینترنت اونها رو به مخاطبین عرضه کنی. این سوال ها را از خودت پرسیدی؟
- چند میلیون می خواهم لباس بیارم و آیا می توان با قیمت سایر رقبا رقابت کنم؟
- اگر نمی توانم در قیمت رقابت کنم آیا یک مزیت رقابتی خیلی خاص دارم که مخاطب را حذب کنم؟
- رقبای من چه کسانی هستند؟ آیا می توانم با دیجیکالا ، بامیلو ، دی جی استایل ، مدیسه و … رقابت کنم؟
- آیا می توانم هزینه تبلیغات چند میلیاردی دی جی کالا را داشته باشم؟
- اگر مزیت رقابتی دارم آیا این مزیت می تواند در مقابل قول های بازار قد علم کند؟
یا مثالی برای کسب و کارهای اینترنتی خدماتی. مثلا سایت هایی مثل دیوار و شیپور همچنان خواهان زیاد دارند و بارها ایده های مختلفی شبیه این دو را دیده ام. تمام کسانی که می خواهند کاری شبیه این دو کنند ، درآمد زیاد و ترافیک ورودی این دو سایت را دیده اند و فکر می کنند می توانند از آنها بهتر باشند. اما آیا این سوال ها را از خود پرسیده اند؟
- آیا عقلانی است زمانی که دو قول در یک کار این چنینی حضور دارند من هم وارد شوم؟
- آیا توانایی رقابت با دیوار که نزدیک دویست پرسنل دارد را دارم؟
- آیا بودجه کافی (چند میلیاردی) برای تبلیغات دارم؟
زمانی که دیوار و شیپور شروع کردند رقیبشان روزنامه همشهری ای بود که 15 هزار تومان برای یک کادر خیلی کوچک در یک نیازمندی چند صد صفحه ای زشت که ممکن بود نهایت چند هزار نفر آن آگهی را ببینند و تازه باید در صف انتظار چاپ قرار می گرفت، رقابت می کردند. آنها توانسته بودند سه مزیت رقابتی فوق العاده را ایجاد کنند.
- زمان درخواست آگهی تا انتشار را به کمتر از 2 ساعت برسانند
- هزینه ثبت آگهی را تقریبا به صفر برسانند
- آگهی را به جای چند هزار نفر در مقابل چند میلیون نفر قرار دهند
همانطور که می بینید آنها توانسته بودند حداقل سه مزیت رقابتی کشنده را ایجاد کنند. اما حالا اگر کسی بخواهد وارد این حوزه شود نه تنها باید این سه مزیت رقابتی را در همان ابتدای کار داشته باشد، بلکه باید بتواند حداقل یک مزیت رقابتی جدی و خاص را داشته باشد تا شاید بتواند با این دو وارد رقابت شود. جالب است بدانید حداقل ده سایت مشابه دیوار و شیپور را دیده ام که فقط و فقط پول و وقت و انرژی را تلف کرده اند و از بین رفته اند.
این مقاله به مرور تکمیل می گردد